Leki mukolityczne przeznaczone są do oczyszczania dróg oddechowych z zalegającego śluzu, głównie poprzez zmniejszenie lepkości i gęstości wydzieliny. Mogą być one przyjmowane doustnie, lecz wykazują się znacznie większą skutecznością, jeśli są podane wziewnie – na przykład poprzez inhalację. Jednym z leków do nebulizacji, wykazującym się dużą wszechstronnością w leczeniu chorób dróg oddechowych, jest Tacholiquin. Dowiedz się, kiedy warto go włączyć do terapii!
Inhalacje na kaszel – efektywny dodatek w terapii leczenia chorób dróg oddechowych
Inhalacje na zapalenie zatok czy kaszel cieszą się ogromną popularnością. Do ich głównych zadań należy rozrzedzenie zalegającej w drogach oddechowych wydzieliny i ułatwienie jej odkrztuszania. Przekłada się to bezpośrednio na komfort funkcjonowania chorej osoby, umożliwiając zaczerpnięcie swobodnego oddechu. Do domowych inhalacji z powodzeniem można wdrożyć specjalistyczne preparaty, które podniosą skuteczność całego zabiegu.
Lek do nebulizacji – Tacholiquin
Działanie preparatu Tacholiquin wynika z właściwości zawartej w nim substancji aktywnej – tyloksapolu. Jest to niejonowy polimer o charakterze detergentu, przez co sprawdza się zarówno w inhalacjach na kaszel mokry, jak i suchy. Warto podkreślić, że lek ten wykazuje działanie wielokierunkowe, na drodze czterech mechanizmów. Jego inhalacja powoduje:
- sekretolizę zalegającej wydzieliny – skutkuje to zwiększoną produkcją rzadkiej wydzieliny;
- zmniejszenie napięcia powierzchniowego – ułatwia to odkrztuszanie poprzez zmniejszenie lepkości śluzu w drzewie oskrzelowym;
- rozpuszczanie zalegającej wydzieliny – lek wykazuje działanie na głębsze warstwy błony śluzowej, gdzie rozrzedza zbyt gęstą wydzielinę;
- zmniejszenie stanu zapalnego – poprzez zahamowanie wydzielania i aktywności czynników prozapalnych, takich jak NF-κB, TNF-alfa, interleukina-6 czy interleukina-8.
Inhalacje z użyciem preparatu Tacholiquin mają szerokie spektrum zastosowania
Lek Tacholiquin może być zastosowany w wielu jednostkach chorobowych, dotyczących zarówno górnych, jak i dolnych dróg oddechowych. Z jego użyciem można w warunkach domowych przeprowadzać inhalacje:
- na zapalenie zatok;
- na zapalenie krtani;
- na zapalenie oskrzeli i oskrzelików;
- na zapalenie płuc;
- na astmę i kaszel alergiczny;
- na rozstrzenie oskrzeli;
- na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP).
Warte podkreślenia jest również wysokie bezpieczeństwo stosowania leku Tacholiquin. W przeciwieństwie do większości preparatów mukolitycznych, Tacholiquin może być stosowany u najmłodszych dzieci – już od 3 miesiąca życia. Zastosowanie preparatu u dzieci do 3. roku życia wymaga rozcieńczenia i wcześniejszej konsultacji z lekarzem specjalistą.
Jak przeprowadzać domowe inhalacje na kaszel z zastosowaniem leku Tacholiquin?
Tacholiquin dedykowany jest do użycia z profesjonalnym nebulizatorem, choć sprawdzi się także zwykły inhalator na zatoki. Ważnym jest, by nie stosować leku z inhalatorami parowymi, wykorzystującymi w swoim działaniu gorącą wodę.
Dostępny preparat występuje w formie roztworu o stężeniu 1%, w jednodawkowym pojemniku, którego zawartość należy wlać do pojemnika inhalatora. Do zabiegu należy użyć całej zawartości opakowania, czyli 5 mililitrów roztworu. W przypadku dzieci poniżej 3. roku życia należy rozcieńczyć preparat do stężenia 0,1%, używając w tym celu jałowego roztworu izotonicznego soli fizjologicznej w proporcji 1:10.
Skuteczność tyloksapolu została potwierdzona w badaniach klinicznych
Tyloksapol to substancja aktywna znana i wykorzystywana w lecznictwie zamkniętym od prawie 50 lat. Pozwoliło to na dokładne przebadanie jej działania, a co za tym idzie – poznanie efektów, które może przynieść krótko- i długoterminowa terapia z jej zastosowaniem.
Tacholiquin czy izotoniczny roztwór soli fizjologicznej?
W domowych inhalacjach na kaszel częste zastosowanie znajduje izotoniczny roztwór soli fizjologicznej. Jest to relatywnie tani i dobrze tolerowany środek, który dodatkowo nawilża błonę śluzową dróg oddechowych. Jak więc wygląda skuteczność preparatu Tacholiquin w porównaniu do soli fizjologicznej?
Odpowiedź na to pytanie można znaleźć w badaniu porównawczym, wykonanym na grupie osób cierpiących na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc. W czasie trwającej 3 tygodnie terapii, która uwzględniała codzienne inhalacje, zaobserwowano szereg pozytywnych skutków.
Tyloksapol, w porównaniu do roztworu soli fizjologicznej, istotnie wpływał na masę odkrztuszanej plwociny. Badanie wykazało, że lek ten w większym stopniu przyczyniał się do poprawy ogólnych parametrów wydzieliny, co bezpośrednio przekłada się na lepsze funkcjonowanie układu oddechowego. Warto również podkreślić, że tyloksapol wykazuje wyraźne działanie przeciwzapalne, które nie występuje w przypadku użycia roztworu soli fizjologicznej czy większości popularnych leków mukolitycznych.